ยกที่หนึ่ง : เริ่มต้นรับการรักษา

Categories:

บันทึกยกที่หนึ่งของการเริ่มต้นรับการรักษา

เริ่มต้นจากการวินิจฉัยด้วยการเจาะไขกระตูก

(เอาให้ชัวรฺ์ว่าเป็นไม่เป็น)

วันแรกของการเข้าไปนอนโรงพยาบาล

การให้เคมีครั้งแรก อาการจิตตกและอื่นๆ อีกมากมาย

ที่ไม่เคยคิดว่าชีวิตจะต้องเจอ แต่เมื่อต้องเจอ

เราก็ต้องผ่านมันไปให้ได้...ผ่านไปได้ยังไง

เชิญติดตามอ่านได้ค่ะ

วินิจฉัย

โดย Apple Patcharee เมื่อ 2 กันยายน 2010 เวลา 14:01 น.

ก่อนเจาะไขกระดูก

หมอถาม : ปวดหัวมั้ย >>> ไม่

หมอถาม : เจ็บกระดูกมั้ย >>> ไม่

หมอถาม : ตาซีดมั้ย >>> ไม่

หลังเจาะและรู้ผล

เริ่มรู้สึกว่าจะเป็นทุกอย่างตามที่หมอบอก

นี่ถ้าบอกว่าต้องคลื่นไส้ด้วย คงอ้วกออกมา

เฮ้อ จิตนำกาย @^_^@

เจ้าฮะ

โดย Apple Patcharee เมื่อ 3 กันยายน 2010 เวลา 18:50 น.

ไม่ เคยคิดจะซอยผมสั้น เพราะหน้าเรากลมบ๊อก แต่ก็ไปซอยมาแล้ว

เผื่อว่าเวลารักษา ผมร่วงจะได้ตกใจน้อยลง ตัดเสร็จพี่ชายหัวเราะใหญ่

แซวว่าเหมือนอาเจ้ อาอึ้ม ทั้งที่ก่อนตัดหลอกว่าเราจะเหมือนเจ้าฮะ

ทำเอาวัยรุ่นเซ็ง ดีนะมีกำลังใจดี สามีบอก โห..เหมือนนิโคลเลย

(เข้าข้างกันสุดฤทธิ์ น่ารักที่สุด) แต่อีพี่ชายบอกว่า สามีเราโกหกเก่งนะ ดูมันดิ ><

พรุ่งนี้

โดย Apple Patcharee เมื่อ 5 กันยายน 2010 เวลา 17:50 น.

พรุ่งนี้ต้องไปนอนศิริราชแล้ว

ภาพ : จาก Google ค่ะ

ถูกห้ามใช้มือถือ รวมทั้งทุกอย่างที่เป็นคลื่น คงเหงาน่าดู แต่ก็สู้ๆ ค่ะ^^

สมีกอล์ล

โดย Apple Patcharee เมื่อ 6 กันยายน 2010 เวลา 18:55 น.

อยู่ รพ.วันแรกจิตตกเล็กน้อย คิดถึงบ้าน วันนี้ถูกเจาะนั่นนี่จนตัวพรุนเป็นฟองน้ำ

หมอบอกเดี๋ยวให้เคมีจะกลายเป็น แดร็กคูล่า เราเถียงว่าน่าจะเป็นแดร็กคิวรี่

เอ! หรือสมีกอล์ล ในแฮรี่พอร์ตเตอร์น่าจะอินเทรนด์กว่าน้า

7 กันยายน 2010 เวลา 9:37 น.

ระหว่างรอทำเคมี จิตตกไปอีก1ขีดล่ะ กลัวสิ่งที่ยังมาไม่ถึงT_T

แจ็คพอต

โดย Apple Patcharee เมื่อ 6 กันยายน 2010 เวลา 19:34 น.

ถามหมอว่าสาเหตุมาจากอะไร หมอบอกลูคิเมียเฉียบพลันยังหาสาเหตุไม่พบ

มันเป็นแจ็คพอต โอ้โฮ ตลกร้าย เราเล่นการพนันก็ไม่เป็น จับฉลากก็ได้แต่บ๊วยๆ

ทีงี้มาแจ็คพอต หรือว่าเบื้องบนเห็นว่าเราเข้มแข็งนะ

ถึงส่งบททดสอบมหาหินมาให้ (เราแอบเล่น Fb ละ ;P)

เราทุกคนมีแจ๊คพอดกันคนละแบบ

มีบททดสอบกันคนละบท สุดท้ายเมื่อเราผ่านบททดสอบหินๆ ไป

เราจะกลายเป็นคนใหม่ที่รู้จักชีวิตดีกว่าเดิม มันคือรสชาติความเป็นคน

= Ariya =

ยกสาม
โดย Apple Patcharee เมื่อ 11 กันยายน 2010 เวลา 9:30 น.

คีโมทางเส้นเลือดไปแล้ว 2 วัน วันนี้จะเริ่มยก 3 จิตเริ่มงอแง ตอนนี้เริ่มกินไม่ได้
ท้องผูก ปากแห้ง และเพลีย ใครก็ได้ช่วยด้วย

รู้ทันคีโมด้วยสติ

ของเยี่ยม
โดย Apple Patcharee เมื่อ 15 กันยายน 2010 เวลา 9:33 น.

เมื่อวานได้รับบิ๊กกระเช้า แต่ถูกสกรีนงัดเอาดอกไม้สวยๆ ที่ติดกระเช้าทิ้ง
เพราะหมอห่วงว่าจะแพ้เกสรดอกไม้ ทำเอาเราคอตกเพราะชอบดอกไม้มาก
ส่วนผลไม้สดหมอห้ามกินเพราะกลัวติดเชื้อ เราได้แต่มองตาละห้อย
ในกระเช้ามีแต่ของที่เราชอบ สตรอเบอรี่งี้ สาลี่งี้ กีวี่งี้ น้ำลายไหลอ่ะ
สามีกินสตรอเบอรี่ลูกโตโชว์และบอกว่าพี่กินแทนละกัน
เปิ้ลไปกินแบรนด์ลูกพรุนละกันรสคล้ายกัน(ตรงไหน)แถมปลอดเชื้อ^^

ผู้รับ
โดย Apple Patcharee เมื่อ 15 กันยายน 2010 เวลา 18:49 น.

ถ้าการป่วยครั้งนี้เป็นโชคร้าย มันก็มีโชคดีอย่างประหลาดด้วย
เราเจอหมอแสนดีที่แนะนำให้เรามาเป็นคนไข้ของหมอที่เก่งที่สุดในประเทศ
เราได้ข้อมูล ความรักความห่วงใยจากคนรอบข้างอย่างล้นหลาม
กลับไปเป็นน้องสาวคนเล็กที่พี่ๆ คอยดูแล เพื่อนบอกว่าถ้านี่เป็นบททดสอบจากฟ้า
ฟ้าก็คงส่งตัวช่วยมาให้เราด้วย ฉะนั้นเราต้องใช้ให้หมด ตอนนี้เราต้องเรียนรู้
การเป็นผู้รับบ้าง ไม่รู้จะขอบคุณทุกคนยังไงดี ขอบคุณค่ะ ^/\^

จ๋อย
โดย Apple Patcharee เมื่อ 17 กันยายน 2010 เวลา 7:44 น.

ให้คีโมครบ 10 เข็มแล้ว ต่อไปคือรอให้เม็ดเลือดขาวต่ำจนเกือบ 0
เพราะคีโมจะไปทำลาย ทั้งเซลล์ดีและไม่ดีในร่างกาย
หมอบอกว่าช่วงนี้จะติดเชื้อง่าย และเป็นธรรมดาที่จะผมร่วง เป็นแผล
ไข้ขึ้น กินไม่ได้ ซึ่งก็จะถูกให้ยาไปตามสภาพ จากนั้นร่างกายจึงค่อยฟื้นฟู
สิ่งที่หมอกังวลคือติดเชื้อ เพราะเราไร้ภูมิต้านทานเลย
จึงห้ามเยี่ยมไปอีก2-3สัปดาห์ จ๋อยเลย

แวมไพร์
โดย Apple Patcharee เมื่อ 18 กันยายน 2010 เวลา 14:46 น.

ตอนนี้เราเป็นแวมไพร์ เพิ่งกินเลือดเสร็จไปอีก 2 ถุง
เพราะคีโมไปกดให้ฮีโมโกลบินต่ำ ตั้งแต่เข้ารพ.มา
ได้ทั้งเลือดและเกล็ดเลือด(สีคล้ายน้ำเหลือง) ไปแล้วหลายถุง
รู้สึกขอบคุณคนที่บริจาคเลือดมากเลย เค้าช่วยต่อชีวิตให้เราแท้ๆ
มีพี่สนิทอยู่คน เค้าจะบริจาคเลือดทุก 3 เดือน ทำมาเป็นสิบปีแล้ว
พอรู้ว่าเราป่วย ก็เข้ามาบริจาคเลือดไว้ที่ศิริราชซึ้งใจจริงๆ ถ้าเพื่อนๆ อยากทำบุญ
อย่าลืมนึกถึงการบริจาคเลือดนะคะ ^^ อย่ารอให้เสียโอกาสเหมือนเรา
เพราะตอนนี้ไม่ค่อยมีเลือดแล้ว

ครูเจ็บ
โดย Apple Patcharee เมื่อ 20 กันยายน 2010 เวลา 15:02 น.

เมื่อเช้าพยาบาลบอกว่าต้องให้เกล็ดเลือดเพิ่ม เราใจหายวาบ
เพราะพยาบาลคนนี้คือคนที่เคยเจาะแล้วก็ควานหาเส้นจนเราเส้นแตกไปแล้วหลายครั้ง
กะจะรีเควสคนอื่นก็กลัวเค้าเสียใจ สามีบอกว่าถือว่าทำบุญ คิดซะว่าเป็นครูฝึกให้เค้าเก่ง
ฟังแล้วคล้อยตาม เออ ดีเหมือนกัน แต่พอเธอจรดเข็ม กระแทกเข้าไปในเส้น
แล้วควานเท่านั้นแหละ แม่คุณเอ๊ย เราถึงกับร้องโอ๊ยออกมา
ตามด้วยเสียงในใจว่า ครู(ตรู)เจ็บเฟ้ย เธอถามต่อว่า ทนไหวมั๊ย ถ้าเจ็บมาก
จะเปิดเส้นใหม่ เรารีบผงกหัว ไหวจ้ะไหว เอาเส้นนี้แหละ แม่คุณเอ๊ย เมื่อไหร่จะเก่ง เฮ้อ T_T

กระอัก
โดย Apple Patcharee เมื่อ 22 กันยายน 2010 เวลา 14:06 น.

เมื่อวานตั้งแต่บ่ายถึงสี่โมง เราอาเจียนเป็นเลือดเป็นระลอก เหมือนในหนังจีน
ที่เค้ากระอักเลือด เลือดสดๆ ทะลักออกทางปากสัก 7 แก้วได้ทรมานสุดๆ
ตอนนี้เลยต้องรักษากระเพาะ กินแต่น้ำเกลือได้อย่างเดียว

ลองสั่งสมองให้จินตนาการเป็นแอนิเมชั่นภาพบวกนะ

ว่ายาที่ได้รับเหมือนกองทัพคอมมานโดตรงเข้าปราบปรามข้าศึก

เก็บกวาดตัวเกเรทั้งหมด แล้วผลักดันออกไปจากสมรภูมิร่างกายของเรา

ต่อไปเราจะเคลียร์พื้นที่ สร้างกองทัพที่เข้มแข็งขึ้นมาปกป้องตัวเองใหม่...

กองกำลังดีๆ รุ่นใหม่จะคอยดูแลและป้องกันร่างกายอย่างเข้มแข็ง

ร่างกายกำลังทำทุกอย่างเพื่อให้หาย พยายามคิดเป็นภาพไว้นะ สั่งสมองบ่อยๆ

แบบไหนร่างกายจะพยายามทำทุกอย่างให้เป็นไปตามที่สมองสั่งดูเพิ่มเติม

= Ariya =

ขาขึ้น
โดย Apple Patcharee เมื่อ 24 กันยายน 2010 เวลา 13:35 น.

หลังจากอาเจียนเป็นเลือดจนต้องให้ทั้งยา และน้ำเกลือไป 3 วัน
แค่จิบน้ำยังเจ็บท้อง จนสงสัยว่าปกติเรากินอะไรเข้าไปตั้งเยอะได้ไง
วันนี้เราก็กลับมากินได้แล้ว แต่ต้องกินอาหารอ่อนๆ ไม่เสาะท้องเท่านั้น
ทั้งที่ใจจริงอยากกินนั่นนี่ เพราะเสียดายพุงที่หายไป แต่ก็เข็ด
เพราะกลิ่นเลือดยังคาวติดคออยู่เลย เมื่อเช้าหมอบอกเม็ดเลือดขาว
เริ่มไต่จากหลักสิบขึ้นมาเป็นพันเจ็ด นี่อาจเป็นขาขึ้นของเราก็ได้

ผมยังอยู่
โดย Apple Patcharee เมื่อ 25 กันยายน 2010 เวลา 8:28 น.

หลังจากไข้ขึ้นไม่ได้อาบน้ำ สระผม 3 วัน จู่ๆ เช้าวาน หลังสระผม
ก็สังเกตเห็นผมร่วงสักเกือบ 20 เส้น ขนาดตัดผมสั้นมาแล้ว
ก่อนเข้ารพ.ยังอดใจแป้วไม่ได้ เช้านี้ตื่นมาก็เห็นร่วงอีก ยังดีที่บนหัว
ยังเหลืออีกเยอะนะนี่ ^^อย่าเพิ่งรีบจากพี่ไปเลยนะคนเก่ง

อาหาร
โดย Apple Patcharee เมื่อ 25 กันยายน 2010 เวลา 14:44 น.

ปกติเรากินข้าวกล้อง เพราะมีปัญหาเรื่องย่อยยาก แต่อาหารรพ.มีแต่ข้าวขาว
สามีเลยต้องหุงข้าวให้กินทุกวัน เรารีเควสขอกับข้าวเป็น ปลา กุ้ง ผัก
ทนกินไปได้สี่วัน ตอนนั้นเริ่มให้คีโมวันที่ 3 ปรากฏเกิดอาการเหม็นกับข้าว
และอาเจียนตลอด หมอดูอาการบอกว่าอาจนอนไม่พอ แหงล่ะ ให้คีโมวันละ 12 ชม
ทั้งแสบเส้น ทั้งร้อนใน หิวน้ำตลอด กว่ายาจะหมดก็ตี 3 ตี 5 พยาบาลมาเจาะเลือดอีก
จะนอนได้ไง หมอเลยให้ยานอนหลับอย่างอ่อน แม้เราจะไม่ชอบนัก แต่มันก็ทำให้ดีขึ้นจริงๆ
หมอบอกว่าไม่ติดหรอกเพราะมันอ่อนมาก พอนอนได้เลยไม่อาเจียน
แต่แพ้กลิ่นอาหารรพ.ได้กลิ่นแล้วคลื่นไส้ ผักก็ผัดไม่สุก ปลาก็เหม็นคาว
ตอนแรกคิดว่าเราแพ้กลิ่นปลาเพราะหมอบอกบางคนก็เป็นงั้น
แต่พี่ชายซื้อแซลมอนย่างเกลือกลับเจริญอาหาร

หลังจากนั้นเลยซื้อกินเองตลอด เพื่อนรักคนนึงอุตส่าห์จ้างวินไปซื้ออาหารชีวจิตให้ทุกวัน
ต้องขอบคุณจริงๆ

ปัจจัยเสี่ยง
โดย Apple Patcharee เมื่อ 27 กันยายน 2010 เวลา 7:41 น.

เพิ่งเห็นจากข่าว อ่านจากหนังสือ และรู้จากหมอพร้อมกันว่า
ปัจจัยเสี่ยงที่ทำให้เป็นลูคิเมียคืออยู่อาศัยใกล้ เสาไฟแรงสูงนานๆ
โอ๊ะโอ นั่นมันออฟฟิศเรานี่น่า และจะเกิดกับหญิงมากกว่าชาย
อืม แจ็คพอต ขอให้เกิดกับเราคนเดียว อย่าได้เกิดกับใครอีกเลยเนอะ

โอ้โฮ
โดย Apple Patcharee เมื่อ 27 กันยายน 2010 เวลา 9:39 น.

เช้านี้ตื่นมา ผมร่วงตกอยู่ที่หมอนเพียบ แถมในทุกอิริยาบถก็จะมีผมร่วงฟิ้วแบบถี่ๆ คล้ายๆ ใบไม้ร่วง

พักยก
โดย Apple Patcharee เมื่อ 29 กันยายน 2010 เวลา 14:14 น.

เมื่อกี้หมอบอกว่าผลเลือดทุกอย่างดีขึ้น ให้ออกไปพักฟื้นที่บ้านได้
แม้จะแค่ 1 สัปดาห์ แต่ก็ดีใจจนน้ำตาไหล คิดถึงบ้านจะแย่ TvT
อีก 1อาทิตย์ต้องกลับมาทำเคมีบำบัด คอร์ส 2 ยังไม่อยากคิดถึงเลย
เพราะคิดแล้วเหนื่อยใจน่ะ เห็นสาวห้องตรงข้ามเค้าสกินเฮดแล้วคิดจะทำบ้าง
แต่หมอห้าม กลัวมีดบาดหัวแล้วเลือดจะไหลไม่หยุด^^

ตื่นเต้น
โดย Apple Patcharee เมื่อ 30 กันยายน 2010 เวลา 7:06 น.

รู้สึกตื่นเต้นไงก็ไม่รู้ แค่คิดว่าจะได้นั่งรถออกไปข้างนอกก็ตื่นเต้นแย๊ว^^

= To Be Continue พักยก : ปรับชีวิตรับมือกับลูคิเมีย=